درود بر همراهان گرامی جفاس؛

روش آموزش درس دین و زندگی، در کشور غلط است! علاوه بر اینکه معلمان خوب درس نمی‌دهند، کتاب هم محتوای چندان جالبی ندارد. ما با چشمانمان دیده و با گوش‌هایمان شنیده‌ایم که در مدارس چه خبر است. لذا مطالبی که عرض می‌شود حقیقت دارد.

معلمان درس دین و زندگی، باید طوری درس دهند که اگر دانش آموز گناهکار است، درستکار شود و اگر درستکار است، درستکار‌تر شود، لکن اینطور نیست! و این تاسف بار است! معلم برای حقوق گرفتن درس می‌دهد و دانش‌آموز برای نمره گرفتن درس می‌خواند. در واقع مدرسه برای دانش‌آموز حکم «مَنمَره» یعنی جای نمره گرفتن!!! اگر دانش آموزان درس دینی را یاد می‌گرفتند، وضعیت عمل به اسلامشان وخیم نبود! ما دیده‌ایم که دانش‌آموزان با گوشی در مدارس چه می‌کنند و چه می‌بینند و چه الفاظی را به کار می‌برند. این‌ها همه نشان از زحمات معلمان دینی و اولیای گرامی است!!!

ان شاء الله تعالی مشکلات و عیب ها برطرف شوند.

ما در این مطلب، چراغانی کردن را نهی نمی‌کنیم. ولی مهم‌تر از چراغانی کردن محله‌ها و خیابان ها، عمل کردن واقعی به اسلام است!! اگر وقتی که برای چراغانی کردن محله‌ها در ایام نیمه شعبان صرف می‌کنیم، صرف اصلاح و بازسازی خود بر اساس اسلام کنیم، بسیار بهتر است. هم برای خودمان، هم برای خدا و هم برای امام المهدی (علیه السلام)

ما باید چیزی باشیم، که خدا می‌خواهد... نه چیزی که دلمان می‌خواهد.

همراهان گرامی ما؛ ماجرایی که برای خودم اتفاق افتاد رو خدمتتون عرض می‌کنم:

بنده سوار تاکسی بودم. کنارم یک پسر شاید ۱۲ یا ۱۳ ساله بود. منتظر نفر چهارم تاکسی بودیم که حرکت کنیم. نفر چهارم زن جوانی بود که حجابش اصلاً خوب نبود! از زمانی که وارد تاکسی شد تا لحظه‌ی پیاده شدن، اکثر مواقع چشم پسر ۱۲ یا ۱۳ ساله به اون زن بود!

مسئله‌ی حجاب، مسئله‌ی خیلی مهمی است! چنین افراد بی‌حجابی، علاوه بر اینکه موجب خشم خدا می‌شن، موجب تحولاتی در نوجوانان و سایر مردم هم می‌شوند!! بنا بر قرآن کریم، فرد بر جامعه تاثیر می‌گذارد. لذا نباید گفت هر چه دوست دارم انجام می‌دهم.